Κινδυνολογία, Πανικολογία, Γουρουνολογία

Διάβασα τις προάλλες στιν Καθημερινή:

Το πρώτο σοβαρό κρούσμα της νέας γρίπης ανακοινώθηκε χθες στη χώρα μας, εκτινάσσοντας τον δείκτη εγρήγορσης και ανησυχίας πολιτών και αρχών. Πρόκειται για έναν 33χρονο άνδρα που έως αργά χθες το βράδυ νοσηλευόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας νοσοκομείου της νησιωτικής χώρας με πνευμονία. Είναιο πρώτος ασθενής της νέας γρίπης στη χώρα μας που χρήζει φροντίδας σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και, σύμφωνα με πληροφορίες, ανήκει στις ομάδες υψηλού κινδύνου. Εν τω μεταξύ, ανοιχτό άφησε χθες ο υπουργός Παιδείας κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος το ενδεχόμενο να απαιτηθεί και κλείσιμο των σχολείων για προστασία των μαθητών.

Κινδυνολογία; Πανικολογία; Η γρίπη Α είναι πράγματι κάτι για το οποίο θα πρέπει να ανησυχούμε (ίσως παραπάνω από όσο θα έπρεπε), ή είναι απλά μία ακόμα υστερία των Media;

Ύστερα έπεσε στα χέρια μου ένα κείμενο, το οποίο μάλλον θα έδινε απάντηση με πολλά ερωτήματα, παρ' όλα αυτά εξακολουθώ να έχω τις επιφυλάξεις μου. Κατά πόσο ισχύει το γεγονός ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει πανδημία, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, παρά το μόνο που θα πρέπει να μας απασχολεί είναι το γεγονός ότι ο μοναδικός σκοπός της άκρατης συνωμοσιολογίας είναι η αποφορά κέρδους;

Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια άνθρωποι από μαλάρια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με μια κουνουπιέρα.
Οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι’αυτό.

Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια παιδιά από διάρροια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με ένα σιρόπι των 25 σέντς.
Και οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι’ αυτό.

Ιλαρά, πνευμονία, ασθένειες θεραπεύσιμες με φτηνά εμβόλια είναι υπεύθυνες για το θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως κάθε χρόνο.
Και οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα.

Είναι κάποια χρόνια που εμφανίστηκε η γνωστή πια γρίπη των πουλερικών.

Παγκοσμίως οι δημοσιογράφοι μας πλημμύρισαν με πληροφορίες, πανικό, σήματα κινδύνου.

Επιδημία, η πιο επικίνδυνη απ’ όλες, μια πανδημία!!!

Μιλάγανε μόνο για την τρομακτική αυτή ασθένεια των πουλερικών.

Και βέβαια, η γρίπη των πουλερικών προκάλεσε το θάνατο μόλις 250 ατόμων παγκοσμίως. 250 θάνατοι σε 10 χρόνια, δηλαδή αναλογικά 25 θάνατοι το χρόνο.

Η κοινή γρίπη σκοτώνει μισό εκατομμύριο ανθρώπων το χρόνο παγκοσμίως.

Μισό εκατομμύριο έναντι 25.

Για ένα λεπτό. Τότε γιατί τόση φασαρία με τη γρίπη των πουλερικών;

Γιατί πίσω από αυτά τα κοτόπουλα υπήρχε ένας «κόκορας», ένας κόκορας με μεγάλο λειρί.

Η διεθνής φαρμακευτική Roche με το πασίγνωστο Tamiflú της πούλησε εκατομμύρια δόσεων στις Ασιατικές χώρες.

Ακόμα και αν το Tamiflú έχει αμφίβολη αποτελεσματικότητα, η Βρετανική Κυβέρνηση αγόρασε 14 εκατομμύρια δόσεις για την πρόληψη του πληθυσμού της.

Με την γρίπη των πτηνών, η Roche και η Relenza, οι δύο μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες που προμηθεύουν την αγορά με αντιγριππικά, κέρδισαν χιλιάδες εκατομμύρια δολάρια.

Πρώτα με τα πουλερικά και τώρα με τα χοιρινά.

Ναι, τώρα ξεκίνησε η ψύχωση της γρίπης των χοίρων. Και όλοι οι δημοσιογράφοι του κόσμου μιλάνε μόνο γι’αυτό.

Πια δεν λένε τίποτα για την οικονομική κρίση ούτε τους βασανισμένους στο Guantánamo.

Μόνο για τη γρίπη των χοίρων.

Και διερωτώμαι: αν πίσω από τα πτηνά υπήρχε ένας «κόκορας», πίσω από τα γουρουνάκια να μην υπάρχει ένα «μεγάλο γουρούνι»;

Ας δούμε τι λέει ένας υπεύθυνος των εργαστηρίων της Roche.
ROCHE: Εμάς μας απασχολεί πολύ αυτή η πανδημία, τόσος πόνος, γι’ αυτό δίνουμε στην αγορά το θαυματουργό Tamiflú.

- Και πόσο πωλείται το «θαυματουργό» Tamiflú;

- Λοιπόν, είναι 50 δολάρια το κουτί.

- 50 δολάρια το κουτί με τις κάψουλες;

- Πρέπει να καταλάβετε κυρία ότι τα θαύματα πληρώνονται ακριβά.

- Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι αυτές οι εταιρείες βγάζουν μεγάλα κέρδη από τον δικό μας πόνο.

Η εταιρεία Gilead Sciences της Β. Αμερικής έχει την πατέντα του Tamiflú.
Ο κύριος μέτοχος αυτής της εταιρείας δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία προσωπικότητα της αριστερής πολιτικής, τον Donald Rumsfeld, γραμματέα αμύνης του George Bush, υπεύθυνο για τον πόλεμο κατά του Ιράκ.

Οι μέτοχοι των φαρμακευτικών Roche και Relenza τρίβουν τα χέρια τους, είναι ευτυχείς με τις πωλήσεις τους, που για άλλη μια φορά φέρουν εκατομμύρια, του αμφίβολου Tamiflú. Η πραγματική πανδημία είναι η απληστία, τα τεράστια κέρδη αυτών των ιδιοτελών της υγείας.

Δεν αρνούμαστε τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης που λαμβάνει η κάθε χώρα.

Αλλά αν η γρίπη των χοιρινών είναι μια φοβερή πανδημία απ’ ό,τι λένε τα μέσα ενημέρωσης, εάν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας τον απασχολεί τόσο πολύ αυτή η ασθένεια, γιατί δεν τη δηλώνει ως παγκόσμιο πρόβλημα της δημόσιας υγείας και να δώσει εντολή να παρασκευασθούν γενικά φάρμακα για την αντιμετώπισή της; Να απορρίψει τις πατέντες της Roche και της Relenza και να κάνει διανομή δωρεάν γενικών φαρμάκων σε όλες τις χώρες και ειδικά στις πιο φτωχές. Αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση.

Ωραία όλα αυτά. Και ο καθείς θα συμφωνήσει με τη γενική ιδέα ότι κανονικά έτσι θα έπρεπε να γίνει, ότι τον πρώτο λόγο θα έπρεπε να έχουν οι άμεσα επηρρεαζόμενοι και ότι η πρόληψη και η θεραπεία είναι ένα θέμα απλό το οποίο το έχουν μετατρέψει σε κάτι υπερβολικά περίπλοκο.

Ξεχνάμε όμως ότι - δυστυχώς - κάποια πράγματα είναι εκ φύσεως όντως υπερβολικά περίπλοκα. Ξεχνάμε ότι η παρασκευή και διανομή των φαρμάκων - και όχι μόνο - έχει πάψει να είναι πλέον θέμα ανθρωπιστικό και έχει μετατραπεί σε πολιτική και τίποτε άλλο. Ναι, δε λέω, μπορεί να έχει ανακαλυφθεί η θεραπεία του καρκίνου, το εμβόλιο κατά του AIDS, αλλά εάν όπως υποστηρίζει ο άγνωστος συγγραφέας γινόταν ελεύθερη διανομή των φαρμάκων τότε οι λεπτές ισορροπίες που στηρίζουν το σύστημα (μιλάω γενικά για το σύστημα, όχι μόνο για το σύστημα υγείας) θα ταλαντεύονταν επικίνδυνα. Πολύ επικίνδυνα. Το σύστημα θα ήταν unsustainable, εφόσον τα κύρια κέρδη του, τα οποία προέρχονται κυρίως από δαπανηρές και όχι μόνο θεραπείες των ανίατων νοσών, θα μειώνονταν στο ελάχιστο. Η κατάρρευσή του θα σήμαινε κατάρρευση του συστήματος υγείας - ακόμα κι ένα απλό εμβόλιο για την ανεμοβλογιά θα κόστιζε εκατομμύρια.

Οι κολοσιαίες φαρμακευτικές εταιρίες είναι εταιρίες πολιτικής και όχι γενικού συμφέροντος. Για να επιβιώσουν χρειάζονται πελάτες. Και όσο πιο πολλοί οι πελάτες, τόσο το καλύτερο. Μπορεί να μην υφίσταται καν η γρίπη των Χοίρων, μπορεί η γρίπη των πουλερικών να ήταν μία ουτοπία. Εφόσον όμως η κινδυνολογία έχει αποτελέσματα στην τσέπη μας, δεν μας πειράζει.