9 το πρωί

Επιτέλους τα κατάφερα! Νίκησα τις φοβίες μου για το πρωινό ξύπνημα (το πολύ πρωινό όμως, γιατί το άλλο σιγά τα λάχανα, δε μασάμε), σηκώθηκα στις 7 και 15 παρακαλώ, πράγμα τρομερά σπάνιο για μένα, αφού είπα ότι έχω γενικά ένα θεματάκι με το πρωινό ξύπνημα. Καλά, δεν είναι και φοβία, μην το πάρετε και τοις μετρητοίς, αλλά ένα θεματάκι πάντα το είχα.

Χαιρετίσματα από την παντελώς άδεια βιβλιοθήκη, η οποία είναι πολύ ωραία έτσι, και μου αρέσει γιατί γενικά δεν τα πάω και τόσο καλά με τον πολύ κόσμο. Μια φορά που είχα πάει ZARA ενα Σάββατο είχε τόσο κόσμο που ξαφνικά πρασίνησα και αχ δεν ένοιωθα καλά και άρχισα να παραπατάω και να ξεφυσάω και η φίλη μου που ήτανε μαζί μου έλεγε αχ τι έπαθες χλώμιασες (οπότε χλώμιασα, δεν πρασίνησα, λάθος έκφραση, συγνώμη) και πάμε έξω και αργότερα μου είπανε ότι αυτό το λένε κάτι σε αγοραφοβία, αλλά εγώ δε φοβάμαι την αγορά, ο πολύς ο κόσμος με χαλάει.

Αυτά, λέω να ξεκινήσω διάβασμα τώρα γιατί γράφω το απόγευμα αυτό το μάθημα που είναι όλο βλακείες για Αξιολογήσεις και Γνώση κι ένα Μοντέλο, δε θυμάμαι τι όμως και λέω άμα δεν μπορέσω να διαβάσω καλά όπως χθες που με ενοχλούσανε και δεν με αφήνανε να κάνω σκονάκι αλλά να το κρύψω καλά για να μη με βρουνε και μου πάρουνε την κόλλα που στο κάτω κάτω δικιά μου είναι έτσι;

Καλημέρα. :)